Autoprezentacja – proces kontrolowanego przez jednostkę sposobu, w jaki jest postrzegana przez otoczenie społeczne.

Burza mózgów – technika rozwiązywania problemów i kreowania pomysłów przy pracy zespołowej. Cechą charakterystyczną tej techniki, nazywanej „giełdą”, czy „fabryką” pomysłów,  jest swobodne tworzenie różnych rozwiązań przez wszystkich członków zespołu.

Efekt aureoli – jeden z powszechnych błędów poznawczych, polegający na tendencji do przypisywania całego wachlarza (tworzenie aureoli) cech pozytywnych lub negatywnych wynikających z pierwszego wrażenia.

Facylitacja społeczna – pobudzenie wynikające z obecności innych i możliwości bycia ocenianym, które spowodowało, że lepiej wykonywane są zadania łatwiejsze, wyuczone, a za to gorzej zadania trudne i nowe.

Ingracjacja – strategia polegająca na chwaleniu i przekazywaniu pozytywnego wsparcia.

Komunikacja interpersonalna – proces porozumiewania się jednostek. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą i informacjami.

Komunikacja niewerbalna – komunikacja, w której treść komunikatu przesyłana jest za pomocą gestów, mimiki, póz ciała.

Komunikacja werbalna – komunikacja, w której przekazywanie treści odbywa się za pomocą słów mówionych lub pisanych.

Konflikt intrapersonalny – konflikt, który nie zachodzi pomiędzy stronami, a dzieje się wewnątrz jednostki.

Konflikt interpersonalny – najczęściej spotykany typ konfliktu, gdzie stronami są jednostki.

Konflikt  intergrupowy – konflikt, którego stronami są mniejsze grupy, jak na przykład pracownicy dwóch działów w firmie, uczniowie różnych klas, czy zawodnicy drużyn sportowych, ale też średnie, czy duże grupy, jak kibice piłkarscy, zwolennicy partii politycznych, czy wreszcie narody.

Konflikt jednostka – grupa – typ konfliktu, gdy po jednej stronie mamy grupę, a po drugiej osamotnioną jednostkę.

Kultura organizacyjna – pewien system wartości, sposobów myślenia i postępowania charakterystyczny dla danej organizacji.

Mediacje – technika pozytywnego rozwiązywania konfliktu opierająca się na wprowadzeniu do rozwiązywania konfliktu bezstronnej osoby trzeciej, której rolą jest znalezienie drogi do wypracowania porozumienia stron.

Perswazja – umiejętność przekonywania do swoich racji.

Próżniactwo społeczne – „wyluzowanie się”, wynikające z przekonania, że gdy pracujemy w grupie, to utrudniona jest ocena indywidualnego wkładu pracy, co spowodować może, że zadania proste wykonywane są słabiej i z mniejszą starannością, natomiast zadania trudniejsze i nowe mogą być wykonane lepiej.

Syndrom myślenia grupowego – sytuacja taka pojawia się wtedy, gdy dla członków zespołu najważniejsze staje się dążenie do zachowania spójności i solidarności zespołu, zamiast cel, dla jakiego zespół został powołany.

Zadania addytywne – zadania, które polegają na tym, że wszyscy członkowie zespołu wykonują w zasadzie ten sam rodzaj pracy, a produkt końcowy jest sumą wkładu pracy wszystkich jej członków.

Zadania dysjunktywne – w przypadku tego typu zadań, osiągnięcie założonego przez zespół celu uzależnione jest od najlepszego, najbardziej kompetentnego członka zespołu.

Zadania koniunktywne – w przypadku, gdy zespół ma do wykonania zadanie o charakterze koniunktywnym, osiągnięcie celu uzależnione jest od najmniej sprawnego, doświadczonego itp., członka zespołu, tak zwanego „słabego ogniwa”.